Een zakelijke kwestie?

Vorige week schreef ik over het brein, over het rationele en het emotionele deel. Heel fijn dat brein. Probeer dat maar eens los te koppelen. Probeer maar eens uit te leggen dat het allemaal verweven is en dat alles aandacht nodig heeft. Tenslotte is het er niet voor niets.
Gemakkelijker gezegd dan gedaan.

Het echtpaar zat tegenover mij. Zij wilden uit elkaar en dat was duidelijk een zakelijke kwestie dat snel afgehandeld dient te worden. Bijzonder fenomeen vind ik dat. Mensen denken vaak lang na over hun bruiloft. Wanneer men uit elkaar wil, dan moet het snel geregeld worden. Snel betekent dat je snel uit de impasse wilt en dat begrijp ik. Maar snel betekent niet altijd dat het ook goed is.

Ik probeerde dat uit te leggen, maar het was alsof ik tegen dovemansoren aan het praten was.

Kees zei:
“Dit is gewoon zakelijk. We hoeven alleen nog maar even over de verdeling van de goederen te hebben, de aandelen en het huis.”

Marijke leek ontdaan:
“Hoezo is dat zakelijk? Ik ben niet één van je werknemers. Ik ben 15 jaar met je getrouwd geweest!”

Kees hield stug vol en gaf duidelijk aan niet over emoties te willen praten.

Hij vervolgde dat hij al een berekening had gemaakt en legde een voorstel op tafel. Marijke was het er duidelijk niet mee eens.

Ik keek er naar en luisterde aandachtig. Normaal gesproken heb ik de leiding in het gesprek, maar dit keer voelde ik weinig ruimte om de weg te bewandelen die ik normaal gesproken bewandel en besloot om te beginnen met de verdeling rondom de inboedel van het huis.

Binnen enkel minuten laaiden de emoties hoog op. Een duidelijk teken dat de angel er niet uit is en dan valt er zakelijk weinig te regelen.

Ik hield hen het volgende voor:
“We praten nu even over een enkel aspect van de scheiding en jullie emoties lopen al weer hoog op. Is het oke dat we een andere route bewandelen?”

Als ex-advocaat weet ik hoe lang een geschil kan duren. Onnodig maar je moet wel eerst doorhebben waar het geschil echt over gaat. Ik begeleid nog steeds mensen in allerlei kwesties en heb ontdekt dat het zoveel gemakkelijker is om eerst het emotionele stuk onder de loep te nemen. Dat werkt een stuk effectiever.

Het vraagt wel iets van mensen met wie je in gesprek gaat. Loslaten dat het eindresultaat er misschien wel anders uit kan zien. Dat is ingewikkeld. Dat vraag dat je je overgeeft aan het proces en aan mij als mediator.

Ik begrijp dat het lastig is, maar vergelijk dat altijd met een bezoek aan de tandarts. Bij kiespijn geef je je over. Je kunt niet anders. Je laat het aan de tandarts over welke tang of boor hij/zij het eerste pakt. En dat is ook wat ik aan mijn klanten vraag. Overgave aan dat proces.

De zakelijke aanpak

Kees en Marijke erkenden dat de zakelijke aanpak niet zoveel effect sorteerde. Zij waren desgevraagd bereid om zich over te geven aan “mijn“ proces. Het werd rustig, er werd over en weer naar elkaar geluisterd. De angel ging er uit. En dat wat zo veel tijd leek te kosten bleek ineens heel effectief.
Dat stukje wat zakelijk leek te zijn, kon daardoor snel geregeld worden. In een mum van tijd waren Kees en Marijke het met elkaar eens. Hoe simpel kan het zijn wanneer je het lef hebt om een andere weg in te slaan. Een weg met als doel: het vinden van een oplossing waarmee iedereen tevreden is.

100%! Dat is win-win.

En dat je daar als mediator ook lef voor nodig hebt, dat spreekt voor zich.