Licht en ruimte
Ben jij ook een verzamelaar? En herken je dat je meer verzamelt en bewaart naar gelang er meer ruimte is. Terugkijkend in mijn leven kon er eenvoudigweg niet veel in mijn studentenkamer. Een bed, een klein tafeltje, wat boeken en kleding. De ruimte was gevuld. Blij was ik met een grotere ruimte. Er kon gewoon meer in en zo is het steeds gegaan. Het voordeel van meer ruimte is dat je niet hoeft na te denken. Wanneer ik het niet weet, dan zet ik het vooral “even” in de schuur of op zolder. En vervolgens kijk ik er niet meer naar. Het is allemaal ballast. Het ligt niet echt in de weg, maar toch zie je het steeds weer terug. Tenminste ik denk dan dat het niet in weg ligt. Ik ben mij eenvoudigweg niet bewust van de energie die ik er ongemerkt mee verlies. Ik heb dat niet door, het is nu eenmaal zo. Totdat je het wel door hebt.
Zo kwam ik met enige regelmaat een grijze wollen jurk tegen. Het was de jurk van mijn overleden zusje. Ik weet nog precies hoe de jurk haar stond. Heel elegant! Het was niet mijn jurk, past mij ook niet. Ik vond het bovendien een kriebeljurk, die ik nooit zou dragen. Ik bewaarde hem. Jarenlang. En elke keer wanneer ik de jurk zag, dacht ik aan mijn zus. De jurk moest ik gewoonweg bewaren. Waarvoor eigenlijk? Wegdoen voelde niet goed, bewaren ook niet. Een lose-lose situatie. En de jurk bleef gewoon liggen.
Wanneer ik eerlijk ben dan “kleefde” er aan de jurk een herinnering. Mijn zus. Ik was mij er niet bewust van, maar ik had het gevoel dat wanneer ik die jurk weg zou doen, dat ik dan opnieuw mijn zus zou verliezen. Een pijnlijke herinnering waar ik het liefst ver vandaan bleef. Toch zijn het twee verschillende dingen. Iets wat ik rationeel heel goed begrijp. Een jurk is een jurk. Meer is het niet. Het is de betekenis die ik er aan geef, waardoor ik het er bij laat zitten en er niets mee doe. Toen ik mij bewust werd van die betekenis kon ik zien dat het niet waar is dat ik mijn zus weer zou verliezen. Klinkt gek misschien, maar het was een enorme opluchting om dat echt te beseffen. Onbewust heb ik de ballast zelf in stand gehouden. Jaren lang. Ik zou nooit iets met die jurk gaan doen. Ik herinner mij goed het moment dat ik daarvan bewust werd. Ik heb nog een traan weggepinkt en vervolgens moest ik er om lachen. Niets is wat het lijkt! De jurk heb ik vervolgens met veel liefde weg gedaan in een kledingzak voor een goed doel. Geen idee of iemand ooit die jurk heeft gedragen. Het is voor mij helemaal goed. Geen issue meer. De herinneringen aan mijn zus (zelf in die jurk) staan in mijn geheugen. De liefde voor mijn zus verdwijnt nooit. Ik heb die jurk er niet voor nodig. Het mag gewoon van mijzelf. Het geeft licht en ruimte. Het lijkt egoïstisch, maar het is het beste dat ik mijzelf en anderen kan geven. Vrede met een einde, welk einde dan ook, is liefde voor het leven.
Dat is wat ik je wens. Voor jezelf en al je dierbaren om je heen, waar zij ook moge zijn.
Download het gratis ebook: Wat er is gebeurd kun je niet veranderen. Wel wat het met je doet!