Wanprestatie in de sport?

Het Nederlands heren hockeyteam verloor van België in de halve finale (#Rio). Je vraagt je dan af hoe dat kan, wanneer het team kort daarvoor nog zo geweldig won van Australië. Het is sport. Iedereen heeft er een mening over. Jacques Brinkman spreekt van wanprestatie. De bondscoach Max Caldas miste de scherpte en spreekt over het verliezen van onszelf. Spelers als Mink van Weerden is gedesillusioneerd en begrijpt niet hoe het kon gebeuren.

De magie van het spel. De ene keer gaat het fantastisch en denk je te weten wat het geheim van het succes is. Je rent hard,  je geeft een voorzet en het doelpunt volgt als vanzelfsprekend.  Niets zo mooi als in de flow van het spel scoren en te winnen. Niemand die dan klaagt:) Winnen voelt goed.

Wanneer we verliezen zijn we teleurgesteld. Begrijpelijk en gewoon menselijk. Je weet dat je het niet kunt veranderen. De wedstrijd is gespeeld, maar toch blijft het doorzeuren. Het voelt niet goed.

Herken je dat? Situaties die al gebeurd zijn, maar die zich telkens als een film in je hoofd blijven herhalen. Waarom is dit gebeurd? Wat had ik anders kunnen doen? Wat is er mis gegaan?

Wanneer we verliezen, dan voelt het niet goed. En wanneer het niet goed voelt, dan ervaren we dat als een probleem. En als iets een probleem is dan moet het opgelost worden.

Gek genoeg zoeken we dan een oorzaak, buiten onszelf en dus ook de oplossing. Wat ging er mis? Waar lag het aan? Want als we dat weten, dan denken we dat we het probleem kunnen oplossen. De vraag is echter wat het werkelijke probleem is.

Is er iets mis? Of denken we dat?

Stel dat we met zijn allen zouden zeggen dat het lag aan de kleur van het kunstgras. En stel dat we de kleur zouden veranderen, zouden we dan een garantie hebben voor succes? Of moeten we spelers vervangen of een coach? Zou dat beter voelen? Zouden we tevreden zijn? Zou het kloppen?

We steken heel veel energie in al die randvoorwaarden. De kleur van het kunstgras is te veranderen. Spelers en coaches kun je ook vervangen. Maar onnodig om te doen, wanneer dat niet het probleem is.

Ik zeg: eerst het echte probleem oplossen. De angel er uit halen. Dat is wat in de weg zit, waardoor je je machteloos of teleurgesteld voelt. En als dat is gebeurd, dan lig je niet meer wakker van een verloren wedstrijd, dan accepteer je het echt. Je hebt inzicht in je eigen aandeel in de winst of het verlies. Je voelt je weer vrij en tegelijkertijd weer samen met je team.

Dan win je! In vertrouwen, in scherpte, in plezier en energie en prestaties die vervullen! En is het daar niet allemaal om te doen?

Download het ebook: Wat er is gebeurd kun je niet veranderen, wel wat het met je doet.

Ik ben benieuwd hoe jij verlies of een teleurstelling oplost. Deel het graag hieronder in het commentaarveld.