Vakantie is leuk. Het is tenslotte vakantie. Maar onverwachte gebeurtenissen kunnen het prettige vakantiegevoel doorkruisen. Het kan het weer zijn, de vergeten tentstokken, de lekke band onderweg, gebrek aan geld, jengelende kinderen. Dan denk je misschien, is dit nu de vakantie waar ik mij zo op verheugd heb?
Bij het beeld van vakantie hangt ook een etiketje: het moet leuk zijn. Je moet energie opdoen, je moet daarna weer uitgerust aan werk of aan de studie. Het moet allemaal nu.
En dan wil ik daarnaast ook niet zo veel missen. Er is zoveel te zien en wellicht kom je hier nooit meer. Dus ook dat moet gedaan worden. Er moet veel en daar zijn talrijke redenen voor.
Er is ook zoveel moois. Elk kasteel, elke kerk, elk dorpje of stad, de natuurgebieden. Er is een overvloed en aangezien ik alles leuk en interessant vind, ben ik onvermoeibaar. Althans dat lijkt zo. Wanneer je alleen bent, is er niets aan de hand. Ben je met meerder personen op vakantie dan heb je te dealen met verschillende meningen, belangen en behoeftes. Niets zien of doen is geen optie voor mij. En wanneer de rest van de familie mij een plezier wil doen maar met tegenzin meegaat de zoveelste kerk in, dan beleef ik er ook geen plezier aan. Hoe krijg je het voor elkaar dat je allemaal wint?
Mijn kinderen zijn mijn spiegel. Zij zeggen bij de eerste de beste kerk: “mam, gauw kijken, deze kerk is echt heel erg mooi. Dan hebben we dit onderdeel gehad.” Ik glimlach dan. Zij hebben gelijk. Wanneer zal het genoeg zijn? Hoeveel kerken moet je gezien hebben? Niets mis, maar het grootste geluk ervaar ik wanneer het werkt voor mij en de anderen. Niet altijd eenvoudig, maar wel mogelijk. Wanneer het niet meer “moet” is er ruimte voor alles.
TIP: Wanneer je niets meer moet van jezelf en ook anderen moeten helemaal niets, dan is er ruimte om te ont-moeten! In die ruimte kun je heerlijk ontspannen.
PS: Heb jij ook een tip? Deel het graag.
