“Ik was niet meer gelukkig in mijn relatie, werd verliefd op een andere vrouw en ging vreemd. Daar heb ik mijn ex-vrouw Ria, mijn kinderen en eigenlijk mijn hele familie verdriet mee gedaan. Dat spijt mij, maar ik kan het niet terugdraaien. Ben inmiddels hertrouwd en voel me gelukkig. Maar in de familie loopt het niet lekker. Ik heb het gevoel dat ik continu moet boeten voor wat er is gebeurd.
Het maakt me boos en machteloos. Het is niet dat ik er elke dag last van heb, maar het popt steeds weer op. Vaak door kleine dingen. Het lijkt alsof je er niets aan kunt doen. Dat je er maar mee moet leren leven. Het is helemaal niet wat ik wil. Integendeel. Maar ik weet ook niet hoe ik dat moet veranderen.”
Joost wilde het anders. En vertelt over de gebeurtenissen die hem zo geraakt hebben.
“Ik herinner mij uit die periode een moment dat Ria, die toen woedend was op mij, aangaf dat zij niet wist of zij zich zou kunnen inhouden op de verjaardag van mijn moeder. Ik heb mijn moeder dat verteld. Moeder gaf toen aan dat Ria dan maar beter op een ander moment kon komen. Ria heeft haar dat niet in dank afgenomen en komt sindsdien niet meer bij mijn moeder. Ik had niet verwacht dat hierdoor ook mijn schoonzus Ineke, niet meer wilde komen. Mijn moeder heeft er veel verdriet van. Ik begrijp volstrekt niet dat zij dit mijn moeder aan kunnen doen! Mijn moeder heeft toch niets te maken met het probleem tussen Ria en mij?”
“Het lijkt nooit op te houden. Onlangs escaleerde het nog verder. Mijn moeder is op leeftijd en wil graag haar begrafenis regelen. Zo sprak zij over de rouwkaart en vroeg aan mij of Ineke vermeld moest worden. Ik adviseerde moeder om het maar aan mijn broer te vragen. Mijn broer werd vervolgens erg kwaad op mijn moeder. En zo gaat het maar door.”
In het gesprek met Joost, ontdekten we waar bij hem de angel zat. Ineens begreep Joost het. Het kwartje viel bij hem. Hij zag zijn eigen aandeel bij het in stand houden van dit familieconflict. Met dit inzicht kon hij verantwoordelijkheid nemen voor zijn eigen gedrag.
“Ik ben naar mijn moeder gegaan en heb haar mijn excuses aangeboden voor mijn gemanipuleer, voortkomend uit mijn eigen angst voor afwijzing. Allereerst richting Ria. Want het kwam mij eerlijk gezegd goed uit dat zij niet meer op de verjaardag van mijn moeder kwam. En Ineke kon ik ook missen als kiespijn. Maar ja, dan houd ik het wel zelf in stand. Het is mij helder geworden. Ik wil dit niet meer. We zijn één familie. En daar hoort iedereen bij of we het nu leuk vinden of niet.”
“Nadat ik mijn excuses had aangeboden heb ik moeder gevraagd wat zij het allerliefste wil? En toen heeft mijn moeder uit zichzelf (!) mijn broer gebeld en op haar beurt excuses aangeboden voor het feit dat zij de vraag aan hem had gesteld of Ineke wel of niet op de rouwkaart zou moeten staan. Moeder heeft tegen mijn broer gezegd: “Ineke hoort er gewoon bij. Dus ik wil dat zij ook op de kaart komt te staan. En ik wil dat jij dat weet.” Wat een opluchting voor mijn moeder! Maar ook voor mijn broer en voor mij!”
“Het geeft een heel bevrijdend gevoel dat ik nu anders kijk naar mijn schoonzus die ik enorm had veroordeeld voor het feit dat zij partij trok voor Ria. Als je zelf geen belemmering meer voelt, dan kun je het over de verbinding hebben en over de liefde die we hebben voor elkaar. Ik voel dit heel diep. Ben er heel erg blij mee. Wat een opluchting. Het lijkt alsof het nergens over gaat, een verjaardag of een rouwkaart. Maar daar ging het dus duidelijk niet over!”
Om privacyredenen zijn de namen gefingeerd. Wil je ook weten hoe jij het verschil kunt maken, in je eigen familie of in die van anderen? Op 3 en 4 september starten we met de TOPleiding transformatieve mediation & life coaching.
Je bent vanharte@wel-com.nl
