De afdeling komt voor overleg bijeen. Er is zoals altijd een agenda en een actielijst van de vorige keer. De voorzitter doet het woord. Jan is te laat. Met een verhit hoofd komt hij binnen. “Sorry hoor!” Jan komt vaker te laat. Het begint irritant te worden. Zeker wanneer hij meteen het woord overneemt en vertelt waar hij zoal mee bezig is en hoe belangrijk dat is. Jan denkt dat hij goed bezig is. Hij werkt hard en heeft altijd een goed excuus voor het feit dat hij weer te laat is.
Hoe is dit voor de overige leden? Wat is de impact op Jan zijn gedrag? Wat zou jij doen of zeggen wanneer je in het team zit? Moet de voorzitter iets zeggen?
De vergadering wordt vervolgd. De actiepuntenlijst wordt besproken. Jan verzucht dat hij de acties die hij zou doen niet heeft kunnen doen. “Je weet wel, druk, druk, druk”.
Wordt Jan nog serieus genomen ook al verricht hij goed werk? Hoe zit het met de overige teamleden? Als Jan er mee weg komt, waarom zouden zij hun acties dan wel uitvoeren? Alsof zij het niet druk hebben?
De teamleden beginnen te klagen, er is weerstand. Jan moet gewoon weg, maar Jan is een goede kracht. Toch loopt het niet. Het geroddel en geklaag neemt toe.
Jan meldt zich ziek. De voorzitter verliest zijn greep op de groep. Het werk van Jan moet worden verdeeld, maar niemand voelt zich geroepen.
Waarschijnlijk herken je dit soort situaties wel. In de waan van de drukte nemen we geen tijd meer om echt stil te staan bij wat er speelt. De dingen die niet gezegd worden, maar wel van invloed zijn op ons welzijn, op de teamspirit. Het lijkt of we efficiënt bezig zijn, maar hollen tegelijkertijd achter de feiten aan. Ondertussen verliezen we bakken vol energie aan de ergernis die anderen oproepen. Zo kun je toch niet functioneren?!
En ja voor je het weet maak je je eigen functioneren afhankelijk van anderen. Je wijst met je vinger, naar degene die je als oorzaak ziet van alle ellende. De teamleden wijzen naar Jan. Jan wijst op zijn beurt naar de voorzitter. Hij voelt zich niet begrepen en gesteund. En de voorzitter wijst naar het team, en zegt dat zij hun eigen verantwoordelijkheid moeten nemen. Voor je het weet is iedereen verstrikt geraakt en niemand die het echt door heeft. Het komt de productiviteit niet ten goede, laat staan het plezier in het werk.
Stel dat jij in dit team zit: wat zou jij doen dat echt verschil maakt? Wat stel jij voor om de ontstane frustratie te doorbreken? Wat moet er gebeuren om van dit team weer een winnend team te maken?
Ik hoor het graag. Deel je reactie en je tips hieronder en maak kans op een gratis workshop transformatieve conflictoplossing voor jou en/of je team.
