Een nieuw jaar. Een mooie gelegenheid om afscheid te nemen van het “oude”. Om opnieuw te beginnen. Ik doe het ook, neem mijzelf weer van alles voor. Echt goede voornemens, en ondertussen is het gewoon gewoon en meer van hetzelfde. Hoe moeilijk is het om echt dingen te veranderen. Dit komt omdat je onbewust vasthoudt aan patronen die we kennen, die ons schijnbaar houvast bieden, schijnbaar zekerheid geven of een gevoel van veiligheid. Ogenschijnlijk willen wij het anders en nemen ons dat ook voor. Maar voor het april is, doen we meestal weer gewoon hetzelfde. Bizar eigenlijk. Business as usual. Toch is het niet zo gek om stil te staan bij het moment zelf en te bedenken wat je nou echt wilt? Niet dat je daar oud & nieuw voor nodig hebt, het kan altijd. Even stil staan is al een hele vooruitgang. Een eerste stap.
Wil je echt iets nieuws creëren, dan dient het oude te sterven. Dat betekent dat je afscheid neemt van wat jou niet meer dient. Dat begint met te luisteren, naar jezelf. Klinkt misschien gek, maar dat kan ik je van harte aanbevelen. Wat wil ik? De belangrijkste vraag misschien wel in je leven die je stelt aan de belangrijkste persoon in je leven. Dat ben je namelijk zelf. Wil jij gelukkig zijn? Dan begint dat bij jezelf. Niemand die dat voor jou kan doen, en dat is maar goed ook. Het lijkt zo egoïstisch, toch is het dat niet. Ben jij gelukkig en straal jij, dan ben je ook een bron van geluk voor je omgeving.
Wist je overigens dat 42% van je geluk wordt bepaald door de besluiten die je ooit hebt genomen? Wanneer je bewust wordt van die besluiten dan heb je invloed op je geluk. Heb je bijvoorbeeld ooit besloten niet meer iets aardigs te zeggen tegen vreemden, omdat zij niet iets aardigs terug hebben gezegd, dan is dat een besluit. Word je er blij en gelukkig van? Ga er dan vooral mee door. Maar misschien word je er helemaal niet blij van. Dan is dit een mooie gelegenheid om opnieuw te beginnen en iets te veranderen, wat jouw eigen geluk dient.
Peter was net begonnen in zijn nieuwe baan. Hij kwam de eerste dag op zijn werk en zei, zoals hij gewend was: “Goedemorgen!” Niemand zei iets terug. Hij baalde als een stekker. Onbegrijpelijk vond hij dit. Hij was bang dat hij de verkeerde baan had gekozen. “Zo ga je toch niet met elkaar om!” Alle reden om vooral ook niets meer te zeggen. Toch voelde dat niet goed. Ik vroeg hem; “Wat wil jij? Wat voelt goed voor jou? Wil jij iemand zijn die “goedemorgen” zegt, of niet? Mogen je collega’s zelf bepalen of zij iets terugzeggen?” Hij besloot om te blijven doen wat goed voelde voor hem. Gewoon omdat hij dat zelf wilde. Niemand hoefde iets terug te zeggen. Na een aantal weken kwam hij thuis en zei met een grote glimlach: “Zij zeiden goedemorgen tegen mij!” De aanhouder wint:)
Ik wens je alle geluk alle dagen van het jaar.
