Hoe de fans reageren wanneer een speler op de bank moet zitten was te zien bij terugkeer van het Ierse voetbalteam in Ierland. Will Grigg was de speler die op de bank moest zitten. Niet mee deed. Tot ongenoegen van de fans. Een keuze die de coach maakt. Het hoort bij voetbal.
De coach wil winnen en hij denkt dat dat kan zonder Will in dit geval. We willen allemaal winnen, dus we accepteren het. Maar toch? De fans vonden van niet.
Er is ook iets wat niet goed voelt. We luisteren zelden naar dat gevoel. Het komt namelijk niet goed uit. De coach bepaalt de opstelling. Daar wil je niet tegen in gaan. En het helpt meestal ook niet om er tegen in te gaan. Dan ben jij de volgende die op de bank komt te zitten. Wanneer jij in de basis staat dan ben je blij, je mag meespelen. Daar heb je ook voor getraind, wellicht vind je het ook gewoon terecht. Maar hoe voelt het voor jou wanneer je teamgenoot niet meespeelt. Op de bank zit. Terwijl hij er ook hard voor getraind heeft. Voelt het echt goed? Voelt het als samen?
Ik geloof het gewoon niet.
Onlangs sprak ik met een paar professionele topsporters. Zij verdienen allemaal een verschillend bedrag in het team. Dat vinden zij normaal. Eén van hen kreeg te horen dat hij minder zou verdienen het komende jaar. De anderen keken vol begrip naar zijn frustratie, maar hadden het idee dat zij daar niets aan konden doen. Het is aan het bestuur. Niet aan hen. Zij hielden hun mond en waren niet van plan om zelf geld in te leveren, laat staan het aan te kaarten.
Ik vroeg de betreffende speler of het hem om het geld ging. Hij dacht van wel. “Het is alsof ik niet van waarde ben voor het team. Ik ben er altijd, zet mij voor de volle 100% in en nu doet de club dit”. Ook hij heeft begrip voor het feit dat men de spelers onderling verschillend waardeert, en hij begrijpt ook dat er geen ongelimiteerde middelen zijn, maar teruggaan in salaris gaat hem te ver. Desgevraagd gaf hij aan zich niet gesteund te voelen door het team, ook al had hij begrip.
Ik vroeg de andere spelers hoe het voor hun is wanneer zij opgesteld staan, mee mogen doen en iemand anders zit op de bank, doet niet mee. Voelt dat echt goed? Langzamerhand vielen er kwartjes. Bij hen allemaal. Eén van de spelers zei: “weet je wat het is, ik wil gewoon samen met jou spelen en ik vind dat wij als team ons daarvoor sterk moeten maken”. Het klonk krachtig. Een ander geluid.
De speler die minder zou gaan verdienen, zei: “Dit doet mij zo goed. Het gevoel dat mijn teamgenoten er voor mij zijn.” Dat is winnen, en dat gaat niet over het geld. Daar was het niet om te doen, ook al leek dit aanvankelijk zo te zijn.
Niets is wat het lijkt! En alleen samen win je echt!
