In vele tv-programma’s wordt gesproken over de komende verkiezingen. Over de kloof tussen de burgers en de politiek. Over onbehagen en ontevredenheid. Waar komt het vandaan?
Zo sprak Jan Marijnissen in het programma van Pauw & Jinek, over de cri de coeur van de Groningers die niet wordt verstaan door de politiek. De Groningers zijn boos. Mark Rutte zegt begrip te hebben en probeert uit te leggen welke maatregelen er zijn genomen om de problemen op te lossen. Toch werkt dat niet. Met de ratio los je het gevoel niet op. Voor alle standpunten is uiteraard iets te zeggen, maar wat mij elke keer weer intrigeert is de wijze waarop we met elkaar communiceren. Het lijkt zo duidelijk wat er gezegd wordt en toch voelen mensen zich niet gehoord, niet serieus genomen.
Emoties los je niet op met geld, niet met terugdraaien van de gaskraan. Het zijn allemaal verschillende dingen. Appels kun je niet met peren vergelijken.
Emoties lossen pas op wanneer deze ook erkend worden. Om mee te beginnen. Maar wie moet dat doen? Wie kan dat doen?
We zijn mensen en hebben gevoel, maar wat we voelen is altijd persoonlijk. Niemand kan je een goed gevoel geven of een rotgevoel. Dat lijkt misschien wel zo, toch is dat onmogelijk. Iemand kan een trigger zijn, door een opmerking, een handeling of nalaten. Maar hoe jij je daarbij voelt is van jezelf. Daar ben je zelf verantwoordelijk voor. Het helpt niet om de schuld van dat rotgevoel buiten jezelf te leggen. Het is menselijk, dat wel. Maar het lost niets op. Dat geldt voor alle betrokken partijen. Wat kun je dan doen om van dat rotgevoel af te komen? Wat kun je doen om gehoord te worden? Nog harder schreeuwen? Misschien helpt het, maar ik weet niet hoe het bij jou werkt, maar voor mij is het niet een stimulans om dan te luisteren. Toch is er meer mogelijk dan je denkt.
Wat er is gebeurd kun je nooit veranderen. Wel wat het met je doet. Ieder voor zich. Hoe mooi zou de wereld er uitzien, wanneer we dat door hebben en elkaar echt verstaan en begrijpen. En de problemen samen oplossen naar tevredenheid. Een droom? Nee hoor! Maar ik realiseer me wel dat ook dat begint bij mijzelf. Elke keer weer opnieuw.
Download gratis e-book:
“Wat er is gebeurd kun je niet veranderen. Wel wat het met je doet!”
