Het coronavirus beheerst ons allemaal.
Ik heb geen idee hoe je dit moet aanpakken en heb bewondering voor iedereen die er mee bezig is om verspreiding te voorkomen. De mensen in de zorg, ik hoop dat zij overeind blijven.
Met het coranavirus zelf, verspreidt zich ook de angst.
En dat is waar ik het hier over wil hebben. Vanwege de impact die dit heeft.
Hoe voelt het? Wanneer je angst hebt over de situatie. Het kan het virus zelf zijn, maar ook de angst hoe je je bedrijf overeind kunt houden. Hoe voel jij je wanneer je je zorgen maakt over je eigen gezondheid of over die van je naaste? Open deur wellicht, maar het is heel herkenbaar. Het voelt niet goed.
Virussen zijn er altijd geweest en zullen er ook blijven. We hebben hoog- en laagconjunctuur. Het is de realiteit en dat begrijpen we ook wel. Het valt niet te controleren noch te beheersen. Het is als het weer, onvoorspelbaar en ongrijpbaar. En als het goed voelt dan is er niets aan de hand, maar nu voelt het niet goed. Dan wil je een oplossing, en het liefst zo snel mogelijk. Maar je kunt de mist niet vangen in een zakje, ook al zou je het willen.
Wat is dan het grootste probleem? Ieder voor zich heeft een eigen versie. Angstige gedachten kunnen met je aan de loop gaan.
De realiteit begrijpen we wel. Maar stel dat je dat rotgevoel kunt oplossen? Het gevoel dat ik het virus van de angst noem. Wanneer je je bewust bent van al je eigen angstige gedachten en je je realiseert dat die gedachten jou dit rotgevoel bezorgen dan kun je dat zelf veranderen. Stel dat je kiest voor liefde en vertrouwen in plaats van angst. Hoe voelt dat? Bij mij in ieder geval een stuk beter. Het wordt er niet anders van, maar ik voel me vrijer en mijn zicht wordt weer helder. Dan voel ik ook dat ik een keuze heb. In vrijheid.
Dan stopt dat overweldigende gevoel van onzekerheid. Hoe is dat voor jou?
Maarten Luther zei ooit: “Ook al had ik nog één dag te leven, dan plant ik vandaag toch die appelboom.”
Dat is liefde voor het leven. Dat maakt het rustig in de chaos. En vanuit die rust kijk ik wat ik vandaag kan doen. Vrij van het virus van de angst was ik mijn handen, nies in mijn elleboog en schud geen handen.
Wat er is gebeurd kun je niet veranderen. Wel wat het met je doet.
