Een mediation in de bouw. Sommige mensen denken dat je verstand van de bouw moet hebben om als mediator op te kunnen treden. Hoewel ik dat aanvankelijk ook heb gedacht, weet ik inmiddels beter. Niets is wat het lijkt.
Het is de kunst om bij je vakgebied te blijven. En mijn vak is om de angel eruit te halen zodat mensen weer op één golflengte met elkaar kunnen praten en het samen oplossen op een manier waar zij allemaal voor de volle 100% tevreden mee zijn.
Dat lijkt onmogelijk, maar voor minder ga ik niet. En bovendien ben ik er inmiddels achter dat schikkingen waar je niet echt achter staat, slechts surrogaat oplossingen zijn. Dan verleg je het probleem gewoon naar een ander moment.
Dus ik ga voor 100%. En dat is elke keer een uitdaging. Alle betrokkenen willen namelijk het liefst praten over hun eigen stukje vakgebied, hun eigen visie op de zaak. En dat begrijp ik goed, maar voor je het weet praat je over raamkozijnen, keukens en vloeren, schade en aansprakelijkheden, terwijl niemand echt naar elkaar luistert omdat de angel er niet uit is.
Zo deed ik onlangs een mediation en sprak met de opdrachtgever, hoofdaannemer, onderaannemer, architect, bouwkundig ingenieur en de uitvoerder. Zij hadden de knuppel in het hoenderhok gegooid en maakten ruzie over elk item in het contract of de uitvoering daarvan.
De opdrachtgever wilde het graag opgelost hebben en desgevraagd gaf hij aan een oplossing te willen waar iedereen tevreden mee is. Hij legde dat aan de anderen voor en gaf daarbij aan dat hij mij als mediator mee wilde nemen. Spannend, maar iedereen schoof aan tafel.
In het gesprek kwamen alle irritaties in alle heftigheid op tafel. Het was duidelijk dat het vertrouwen helemaal weg was.
Stel je maar voor hoe dat gaat, wanneer je een ander niet vertrouwt, dan sta je niet echt open voor diens argument. En ik moet toegeven dat je snel in de verleiding wordt gebracht om dan toch maar over die inhoud te praten. Toch werkt dat niet echt constructief.
De kunst is mensen mee te nemen naar de kern van het conflict zodat inzichtelijk wordt waar het wantrouwen door is ontstaan. Om vervolgens te laten ontdekken dat je dat kunt oplossen door de angel eruit te halen. Dat is de kunst; dan transformeert het wantrouwen naar vertrouwen. En dat vind ik zo prachtig om te zien. Voor mij elke keer weer de bevestiging dat mensen het goed willen met elkaar en voor elkaar. En dat het niet gaat over het geld, ook al wordt daar heftig op ingezet. Van de bouw zelf heb ik geen verstand, maar dat hoeft ook niet. Mijn vak is de angel eruit halen. Dat is voldoende. Het sjouwen van stenen of andere zaken die nodig zijn, laat ik graag aan anderen over.
In een sfeer van vertrouwen gaat iedereen weer met elkaar meedenken en dan wordt het weer simpel. De mannen zijn inmiddels weer aan de slag om het werk op tijd en conform de planning af te maken. Her en der een puntje op de i en dat was dat.
Het is haast niet uit te leggen, dat dit in zo’n korte tijd kan. En toch kan het. Dunne dossiers voor mij, tevreden klanten en vervulling om op deze manier te kunnen bijdragen aan vrijheid, verbinding en bovenal weer veel plezier in de bouw of waar dan ook!
Wil je deze vaardigheden ook leren? Je bent vanharte@wel-com.nl
https://wel-com.nl/
#mediation in de bouw