Als kind droomde ik van een plek in het Nederlands Hockey-elftal. Maar mijn lichaam vond het duidelijk too much. Met rugklachten moest ik deze droom opgeven. Op mijn 18de. Super frustrerend. Mijn hoofd wist dat ik het kon, mijn lichaam werkte niet mee. Ik was duidelijk in gevecht met mijzelf. Een gevecht dat ik niet kon winnen. Ik loste dit op door te gaan studeren. Soort van tweede keus. Als het dan niet met hockeyen kan, dan maar als advocaat. Het is super leuk om een procedure te winnen. Het is net als hockeyen. Ook al doen we er gewichtig en serieus over. Ik heb gelijk en ik heb het goed gedaan. Maar wat heb je aan deze winst, wanneer de andere partij in hoger beroep gaat? Wat heb je er aan wanneer hun relatie is verziekt. Lost het een probleem op? Geen enkel ook al denk je van wel. Het zeurt gewoon door. En dossiers worden alleen maar dikker.
Wat er is gebeurd kun je niet veranderen, wel wat het met je doet!
Toen ik dit door had kon ik vrede sluiten met mijn lichaam. Kon ik stoppen met de eeuwige strijd, te moeten winnen uit angst om te verliezen. Nu kies ik voor alle partijen. Dat lijkt moeilijker, maar is veel eenvoudiger. Wanneer je begrijpt dat we het diep in ons hart echt gewoon goed willen hebben met elkaar, ook al ziet het er niet zo uit. Wanneer je begrijpt dat je niet hoeft toe te geven of een compromis hoeft te sluiten waar je niet achter staat.
En dat geldt ook voor mij. Ik hoef geen partij meer te kiezen. Ik hoef me niet meer af te vragen wie begon of wie schuld heeft en aansprakelijk is. Het bespaart zoveel tijd, energie, geld. Het draagt bij aan mijn eigen geluk, aan vrijheid. Het draagt bij aan mijn compassie voor mijn “soort”, aan resultaten die vervullen. Het maakt het simpeler en mooier. En voor minder ga ik niet meerJ
Wil je dit ook? Je bent vanharte@wel-com.nl:
TOP1day | 6 oktober – kennismaking met transformatieve conflictoplossing (mediation & lifecoaching)
TOPLeiding Transformatieve Mediation & Life Coaching | start 5 en 6 november